Nikita Bałabanow

  /    /  Nikita Bałabanow

Zespół Bałabanow-Fomin-Poleżajko to klasa sama w sobie. W zeszłym roku w ciągu akcji trwającej 18 dni, przymierając głodem i walcząc o przetrwanie podczas zjazdów nieznanym terenem, alpiniści pokonali 40-letnie wielkie wyzwanie himalajskie – południowo-wschodni filar Annapurny III. To tylko jeden z wielu punktów na liście przejść Nikity Bałabanowa zasługujący na wyróżnienie, jednak dobrze reprezentujący podejście topowych ukraińskich alpinistów do zdobywania gór. Ma być wysoko, dziko i niebezpiecznie. Prześledźmy drogę, która doprowadziła Bałabanowa do takich wyczynów.

***

Nikita Bałabanow w Alpach (fot. arch. Nikita Bałabanow)

Nikita Bałabanow urodził się w 1989 roku w obwodzie rówieńskim w zachodniej Ukrainie. W wieku pięciu lat wędrował już z rodzicami po górach, a niedługo później zaczął się wspinać. Jego prawdziwa przygoda z alpinizmem i wysokimi górami rozpoczęła się, gdy miał osiemnaście lat. Od tej pory, choć z oczywistych względów z pewnymi ograniczeniami w ostatnim czasie, stara się co roku organizować kilka większych ekspedycji, często też odwiedza Kaukaz. Pracuje jako lider wypraw i przewodnik górski, prowadząc klientów na trudne drogi techniczne TD/ED, a także na Mount Everest i inne ośmiotysięczniki. Przez lata na swoim koncie zapisał kilkaset dróg, w tym ponad 60 o trudnościach TD-ED, pierwsze przejścia, a także przejścia solo. W 2015 roku wspólnie z Michaiłem Fominem dokonał pierwszego przejścia północno-zachodnim filarem Talung, co zaowocowało pierwszym w historii Złotym Czekanem dla Ukrainy.

Wspinaczka na Talung (fot. arch. Nikita Bałabanow)

Nikita jest niesłychanie skromnym człowiekiem, który kocha wspinanie i góry, a także – przynajmniej tak się wydaje – nie stroni od ryzyka. Jego podejście do alpinizmu odzwierciedla komentarz, którego udzielił po samotnym przejściu nowej drogi na Bailyan Bashi:

By osiągnąć głębię przeżycia i pełnię doznań oraz żeby nie dźwigać za dużo, nie wziąłem telefonu i sprzętu biwakowego. Dlatego nie mam zbyt wielu zdjęć, ale jest szczegółowy opis i żelazo w kluczowych miejscach :).

O tym, jak jest faktycznie, przekonamy się z pewnością podczas spotkania 10 grudnia na 20. Krakowskim Festiwalu Górskim. A póki co zerknijmy na kilka najciekawszych wypraw Nikity.

***

  • 2012 – trawers Bezengi Wall w zespole dwójkowym

Trawers biegnie górską granicą pomiędzy Rosją i Gruzją. To ostra grań o długości około 13 km, łącząca kilka spośród najwyższych szczytów Kaukazu: Lial’ver (4350 m), Gestola (4860 m), Katyn-Tau (4974 m), Jangi-Tau (5085 m), Shota Rustaveli (4960 m) i Szchara (5200 m). Ten ostatni to najwyższy szczyt Gruzji i trzeci Kaukazu. Przejście zajmuje zazwyczaj kilka dni, a jego trudności wycenia się na ED lub rosyjskie 5B.

  • 2013 – północna ściana Dżygit, ED. To jeden z najwyższych szczytów pasma Terskej Ałatoo w Tien Szan
  • 2013 – Pik Swobodnaja Korea, Tien Szan. Północna ściana, różnymi drogami
  • 2014 –Królowa Śniegu ED+ na północno-zachodniej ścianie Langshisa R, wraz z Michaiłem Fominem i Wiaczesławem Poleżajko
Królowa Śniegu, Langshisa Ri (6427m)

Langshisa Ri (6427 m) znajduje się w regionie Langtang w Himalajach Nepalu. Ukraińskie trio zdobyło szczyt, wspinając się nową drogą, co wymagało założenia pięciu biwaków w ścianie, łącznie akcja baza-szczyt-baza trwała siedem dni. Więcej informacji na temat tego przejścia znajdziecie tutaj.

Dokonanie alpinistów znalazło się na szerokiej liście przejść nominowanych do Złotego Czekana 2015.

  • 2015 – pierwsze przejście północno-zachodnim filarem Talung, ED2, wraz z Michaiłem Fominem
 Talung i droga Ukraińców północno-zachodnim filarem

Przejście najwyższej klasy, uhonorowane Złotym Czekanem. Talung (7348 m) to szczyt w Himalajach Nepalu w regionie Kanczendzongi. Deniwelacja imponującego filara północno-zachodniego wynosi 1700 m, a długość drogi pokonanej przez Miszę i Nikitę to około 2000 m. Wspinaczka trwała 6 dni, napotkane trudności alpiniści wycenili na AI6, M6, A3. Nikita powiedział poźniej, że była to zdecydowanie jedna z najtrudniejszych dróg, jakie robili. Więcej informacji w artykule, a poniżej film z tej wyprawy.

  • 2016-2018 – Alpy, różne drogi, między innymi północnymi ścianami: Grand Jorasses (kilkukrotnie), Droites, Dru i wiele innych.
  • 2018 – Chan Tengri od północy, solo

Najwyższy szczyt Kazachstanu (7010 m) i drugi co do wysokości w Tien Szanie. Nikita wszedł na niego solo w 24 godziny i bez korzystania z poręczówek.

  • 2018 – przejście północno-zachodniej ściany Bailyan Bashi, nową drogą o trudności TD+, solo

Szczyt Bailyan Bashi (4700 m) znajduje się w Parku Narodowym Ala-Archa (około 40 km od Biszkeku) w Kirgistanie. Droga Bałabanowa biegnie pomiędzy istniejącymi drogami Kuzmenko i Daszkiewicza i ma 13 wyciągów. Ukrainiec ocenił jej trudności na 5B w skali rosyjskiej. Napotkał cienki lód, a asekurację ocenił jako słabą. Przejście z bazy do bazy zajęło mu 40 godzin. Na wspinaczkę nie zebrał telefonu ani sprzętu biwakowego. Pisaliśmy o tym tutaj.

Drogi na północnej ścianie Bajlan Bashi (4700 m). Na niebiesko nowa droga Bałabanowa
 Drogi na północnej ścianie Bajlan Bashi (4700 m). Na niebiesko nowa droga Nikity Bałabanowa (fot. 4sport.ua)
  • 2018 – Ama Dablam drogą normalną, solo w rekordowym czasie

Wejście na szczyt Ama Dablam (6812 m) z bazy pod górą zajęło Nikicie 9 godzin. Zejście 6. 

  • 2019 – przejście drogi California 40˚, 6a+, 400 m na Fitz Royu
  • 2019 – Uszba drogą Hergiani TD+, solo, pomiędzy sezonami
  • 2021 – Annapurna III nową drogą Patience w stylu alpejskim w zespole z Fominem i Poleżajko
Ukraińska droga południowo-wschodnim filarem Annapurny III (7555 m), fot. zespół ukraiński
 Ukraińska droga południowo-wschodnim filarem Annapurny III (fot. zespół ukraiński)

Południowo-wschodni filar Annapurny III (7555 m), wznoszący się 2300 m nad trudno dostępną doliną Seti Kola, był formacją która od 40 lat stanowiła wielkie himalajskie wyzwanie. Stał się celem wielu prób, w tym polskiej – więcej szczegółów historycznych znajdziecie w Annapurna III: zespół Bałabanow-Fomin-Poleżajko przechodzi filar południowo-wschodni!, a w skrócie: Ukraińcy spędzili na górze aż 18 dni, choć planowali akcję na maksymalnie 12 dni. Musieli więc racjonować pożywienie (półtora batona na osobę na dzień), a przez ostatnie dwa dni nie mieli już nic. Zejście z góry było również niebezpieczną i wymagającą przeprawą w nieznanym terenie. Kluczowa dla przejścia filara, a także dla przetrwania w ogóle, była cierpliwość – stąd nazwa drogi.

Przejście południowo-wschodniego filara Annapurny III (fot. arch. Nikita Bałabanow)

Patience to blisko 3 km długości i trudności: 6a A3 M6 80° lód i 90° śnieg. Przejście otrzymało w tym roku nagrodę specjalną jury Złotych Czekanów.

Nikita Bałabanow (fot. arch. Nikita Bałabanow)

Michał Gurgul