Na 18. Krakowskim Festiwalu Górskim gościć będziemy Steve’a Swensona – zdobywcę, alpinistę, podwójnego laureata Piolets d’Or. Amerykanin wziął udział w ponad 20 wyprawach do południowej Azji. O jego alpinistycznej klasie świadczą liczne wyczyny, wśród których “beztlenowe” wejścia na ośmiotysięczniki K2 i Everest wcale nie są tymi najwybitniejszymi. 12 grudnia Steve opowie o zakończonej sukcesem wyprawie na Link Sar (2019).
***
W 1978 r. młody Swenson miał już na koncie poważne przejścia na Alasce: trzecie przejście Pioneer Ridge na Denali, pierwsze wejście na Mount Salisbury, drugie wejście na Peak 12,606 (nową drogą przez grań południową). Te doświadczenia dały mu pewność siebie potrzebną do organizacji ekspedycji w bardziej odległe rejony świata. Do 1985 r. młody alpinista odbył imponującą liczbę wypraw w góry Ameryki Północnej, Ameryki Południowej, Europy oraz pierwsze wyprawy do Karakorum
W tym okresie Amerykanin pokonał wiele alpejskich klasyków, m.in.: północną ścianę Eigeru Drogą Heckmaira, północną ścianę Les Droites, Filar Walkera na Grandes Jorasses (pierwsze amerykańskie przejście), American Direct na Petite Dru, Centralny Filar Freney na Mont Blanc. Wspinał się też wtedy w skałach południowej Francji, odwiedzając: Verdon, Buoux, Sainte Victoire, Les Calanques, St. Jeannet.
Od połowy lat 80. do połowy lat 90. Steve realizował swoje cele w najwyższych górach świata. W tym okresie jako drugi Amerykanin zdobył szczyt K2, wspinając się bez aparatu tlenowego. Niedługo później wszedł na Mount Everest – solo i również bez suplementacji tlenem.
Jego idée fixe stało się wytyczanie nowych dróg na najważniejszych szczytach Chin, Nepalu i Pakistanu. Jednak góry temperują nawet najtwardsze charaktery. Steve wielokrotnie wycofywał się ze znacznych wysokości, nie osiągając szczytu. Na swoje największe alpinistyczne sukcesy musiał jeszcze poczekać.
Lata 1995-2003 to okres w życiu Swensona nieco bardziej osiadły, spowodowany obowiązkami rodzinnymi i zawodowymi, a także rozczarowaniami doznanymi podczas wspinaczki na ośmiotysięczniki. Niemniej i w tym czasie Steve pokonał wiele interesujących i mniej popularnych linii na Alasce, w Yosemitach oraz w kanadyjskich Górach Skalistych. Wtedy też oddał pierwszą próbę na siedmiotysięczniku Link Sar.
Przeglądając listę dokonań Swensona wydaje się, że pomimo wielu wcześniejszych, świetnych przejść alpinista rozwinął w pełni skrzydła dopiero po 2004 r. 50-letni wówczas Amerykanin zaczął się wtedy wiązać liną z dużo młodszymi partnerami, co w połączeniu z olbrzymim doświadczeniem i talentem, zaowocowało licznymi sukcesami w górach na całym świecie.
Oto imponująca lista przejść Steve’a od 2004 r. do dzisiaj, zawężona do obszaru Indii, Pakistanu i Tadżykistanu. Pogrubieniem oznaczyliśmy na niej dwa przejścia wyróżnione Złotym Czekanem:
- Nayser Brakk (5200 m), Pakistan – nowa droga Tasty Talking, 5.10d,
- Kapura Peak (6544 m), Pakistan – pierwsze wejście,
- K7 West (6858 m), Pakistan – probe pierwszego wejścia, wycof na 200 m przed szczytem,
- Nanga Parbat (8126 m), Pakistan – pierwsze przejście grani Mazeno Ridge do Mazeno Gap, pierwsze wejścia na kilka siedmiotysięczników leżących na grani,
- Hassin Peak (ok. 6200 m), Pakistan – próba pierwszego wejścia, wycof na 200 m przed szczytem,
- Latok V (ok. 6200 m), Pakistan – pierwsze wejście
- Latok II (7108 m) Pakistan – drugie przejście grani południowej, pierwsze wejście w stylu alpejskim,
- Biacherahi Tower (ok. 5700 m), Pakistan – drugie wejście,
- Suma Peak (ok. 6000 m), Pakistan – pierwsze wejście,
- Latok I (7145 m), Pakistan – próba na północnej grani zakończona na wysokości 6000 m,
- Choktoi Tower (ok. 5800 m), Pakistan – nowa droga północną-zachodnią granią, drugie wejście,
- Sasser Kangri II (7518 m), Indie – pierwsze przejście południową ścianą,
- Kark Marx Peak (6723 m), Tadżykistan – wejście drogą normalną i próba na północnej ścianie,
- Changi Tower (ok. 6500 m), Pakistan – pierwsze wejście,
- Link Sar (7041 m) – próba zakończona na wysokości 6000 m, 2015 r.,
- Link Sar (7041 m) – pierwsze wejście, 2019 r.
Obszar aktywności Steve Swensona wykracza poza góry. Alpinista pracował przez 35 lat jako inżynier i menadżer projektów związanych z wodociągami i oczyszczalniami ścieków. Po przejściu na emeryturę wraz z żoną Anną dzielą czas pomiędzy Seattle a położone wśród Gór Skalistych Kanady Canmore. Steve od zawsze był aktywnym członkiem środowiska górskiego, przez pewien czas był przewodniczącym American Alpine Club, a dzisiaj nadal zasiada w zarządzie Seattle Mountaineers.
Czas na nizinach poświęcił również pisaniu książek. Najnowsza z nich nosi tytuł Karakoram, Climbing Through the Kashmir Conflict. Pisał także artykuły dla magazynów Alpinist Magazine, American Alpine Journal, Rock and Ice Magazine czy Climbing Magazine.
Michał Gurgul / wspinanie.pl