|
8. KRAKOWSKI FESTIWAL GÓRSKI - GOŚCIE ZAGRANICZNI |
|
------------------------------------------------------- Catherine Destivelle urodziła sie w 1960 roku w Algierii, jednak dorastała wraz z rodzicami i rodzeństwem w Paryżu. Za sprawa ojca, który był wspinaczem, dość szybko odkryła uroki podparyskiego Fontainebleau. To właśnie tam u trzynastoletniej wówczas Catherine zasiane zostało ziarno, które w przyszłości miało wydać tak wartościowe owoce. Jako piętnastolatka regularnie z grupą znajomych wspinała się każdego weekendu w Bleau a rok później zapisała na swoje konto pierwsze górskie wspinaczki w Delfinacie, gdzie przeszła między innymi drogi Couzy-Desmaison na Olan i Devies-Gervasutti na Ailefroide. W dorosłość wkroczyła symbolicznie, przejściem kultowej American Direct na Petit Dru.
Po pięcioletniej przerwie we wspinaniu, podczas której Catherine skupiła sie na fizjoterapii, powróciła na scenę wspinaczkową. Jej uwagę skupiła rozkwitająca wówczas scena zawodów wspinaczkowych. Swoje pierwsze zawody zaliczyła w wieku 25 lat, co jak na dzisiejsze standardy jest trudne do wyobrażenia. W 1988 roku Catherine przeszła Chouca 8a+ w Buoux, wyznaczając tym samym ówczesną granicę trudności we wspinaczce sportowej kobiet. Równie dobrze radziła sobie w zawodach wspinaczkowych, wygrywając pięciokrotnie w latach 1986-1989 (Arco, 2x Bardonecchia, Lyon, Snowbird).
Dopiero po drugich zawodach w Snowbird w 1989 roku postanowiła zakończyć karierę zawodniczą i skupić się na wspinaczce wysokogórskiej. Lata treningu i wysoki poziom we wspinaczce sportowej postanowiła wykorzystać realizując niestandardowe cele wspinaczkowe w górach, o których mówił cały wspinaczkowy światek. Wizytówką Kaśki były jej samotne wspinaczki, co dodatkowo podnosiło wagę jej dokonań, że wystarczy wspomnieć tylko te najjaśniejsze:
W 1996 roku z mężem Erikiem Decampem (partnerem jej wielu dotychczasowych projektów wspinaczkowych) zorganizowała wyprawę na Antarktydę. Po zdobyciu dwóch dziewiczych szczytów zlokalizowanych w Ellsworth Range, Catherine uległa wypadkowi. Po przerwie wymuszonej przez rekonwalescencję i urodzeniu syna, sporadycznie podejmowała wyzwania z górnej półki. Przypomniała o sobie w 1999 roku topowym przejściem północnej ściany Cima Grande drogą Hasse-Brandler (pierwsze przejście kobiece solo). Wystąpiła w wielu filmach dokumentalnych o tematyce wspinaczkowej, kręconych praktycznie w każdym zakątku świata. Dotychczas gościła w naszym kraju raz przy okazji drugiej edycji Explorers Festival w Łodzi w 2000 roku, na który została zaproszona jako jedna z gwiazd. Już w grudniu będziemy mieli okazję zobaczyć i posłuchać jej ponownie na Krakowskim Festiwalu Górskim. Mariusz Wilanowski (wspinanie.pl) ------------------------------------- Niesamowity, nietuzinkowy, jedyny w swoim rodzaju. Właściwie trudno w kilku zdaniach opisać dorobek 17-letniego Czecha. Jego dokonaniami można by spokojnie obdarować niejednego doświadczonego, dużo starszego wspinacza ze światowej półki. I to właśnie skala osiągnięć plus nieprawdopodobny poziom równolegle na wielu płaszczyznach wspinaczkowych (skały, bigwall, bouldery, zawody) w tak młodym wieku stanowi o fenomenie Adama Ondry.
W dużym skrócie, w dorobku Adama znajdziemy między innymi topowe przejścia w skałach na czele z tym naj... Golpe de estado 9b w Siuranie (notabene pierwsze powtórzenie ekstremu Chrisa Sharmy), masę pierwszych powtórzeń oraz autorskich prowadzeń, w tym Marina Superstar 9a+/b w Domusnovas na Sardynii. To właśnie za imponujący dorobek w skałach i niecodzienne podejście do tego sportu Adam wyróżniony został dwukrotnie prestiżową nagrodą Salewa Rock Award (2008, 2010). Czech rozdaje karty również na arenie pucharowej. Już w swoim pierwszym seniorskim starcie w 2009 roku wygrał Puchar Świata w konkurencji prowadzenie, a rok później sukces powtórzył w boulderingu. We wspinaniu wielkościanowym zadebiutował jako 14-latek ekspresowym (8 godzin!) przejściem w zespole z Ondrą Benešem słynnej Silbergeier (8b+, 200 m) Beata Kammerlandera w Rätikonie. Rok później wrócił do Rätikonu i poprowadził równie znaną WoGü (8b+, 230 m), również autorstwa Austriaka. Wreszcie, we wrześniu tego roku zrobił między innymi pierwsze klasyczne przejście 350-metrowej Tough Enough 8b+ (8c) na wschodniej ścianie Karambony, w masywie Tsaranoro na Madagaskarze. Osiągnięcie niesamowite, zważywszy na fakt, że ta wyjątkowa linia wytyczona przez Niemców Ari Steinela i Daniela Gebela opierała się najlepszym big-wallowym wspinaczom przez pięć lat... Dorota Dubicka (wspinanie.pl) ------------------------------------ Okazją do przedstawienia festiwalowej publiczności sylwetki Roberta jest jego ostatnie przejście na północnej ścianie Eigeru, gdzie dokonał uklasycznienia Direttissimy Harlina. Robert opowie o tej niezwykłym wyzwaniu, tragicznej przeszłości drogi i tym, jak ważna była to dla niego wspinaczka.
Urodzony w 1968 roku, dorastał w Szwarcwaldzie, a swoje pierwsze wspinaczki odbywał w pobliskim Schlüchttal i niedalekiej Jurze Bazylejskiej na terenie Szwajcarii. Jego specjalnością stały sie wspinaczki solowe - swoisty sposób na poznanie zarówno samego siebie, jak i piękna gór. W ciągu ostatnich 20 lat Robert przeszedł samotnie ponad 100 trudnych dróg na północnych ścianach Alp. Szerzej stał sie znany dzięki swojemu wyczynowi z 1991 roku, kiedy to w jednym roku samotnie przeszedł w rekordowym czasie trzy północne ściany wchodzące w skład tzw. trylogii alpejskiej - Eiger, Matterhorn i Grandes Jorasses. Jest specjalistą od północnej ściany Eigeru, niedaleko której obecnie mieszka, i na której co roku wyznacza nowe standardy. Północną ścianę przeszedł dotychczas 17 różnymi drogami, mając na swoim koncie poważne powtórzenia, uklasycznienia i nową drogę. Działalność wspinaczkowa Roberta to nie tylko wspinaczka górska. Równie wysoki poziom reprezentuje na małych formach mikstowych i lodowych powtarzając szereg ekstremów i wytyczając drogi z górnej półki trudności.
W 2003 roku został wybrany przez czytelników niemieckiego magazynu wspinaczkowego "Klettern" za najlepszego wspinacza mikstowego na świecie. Był członkiem i organizatorem wypraw w Himalaje, góry Patagonii i na Alaskę. Brał udział w produkcji IMAX-u "The Alps", która miała swoją premierę w 2007 roku. Jest kwalifikowanym przewodnikiem górskim i narciarskim. W 2005 roku Robert Jasper został nominowany do wspinaczkowego Oskara, czyli nagrody Złotego Czekana za przejście północnej ściany Cerro Murallon w Patagonii nową drogą Gone with the wind IX+ A2. Do najwybitniejszych przejść Roberta w górach należą:
Mariusz Wilanowski (wspinanie.pl) |
