Ermanno Salvaterra

  /    /  Ermanno Salvaterra

Ermanno Salvaterra pochodzi z wioski Pinzolo w Dolomitach. Jego życie od zawsze było związane z górami, gdyż jego rodzina prowadziła schronisko XII Apostołów w masywie Brenty. W tej części Dolomitów Ermanno osiągnął największe sukcesy, między innymi solowe wejścia wieloma drogami na Campanile Basso, Crozzon di Brenta czy Cima D’Ambiez. Z górami związał się zawodowo i już w wieku 20 lat został instruktorem narciarskim, a pięć lat później przewodnikiem wysokogórskim.

Ermanno Salvaterra z wierzchołkiem Cerro Torre w tle (fot. arch. Ermanno Salvaterra)

Do Patagonii po raz pierwszy trafił w 1982 roku, zaliczając tam wycof z drogi Maestriego na Cerro Torre. W kolejnym roku konfrontacja z Drogą przez Kompresor była już skuteczna, a do kajetu Ermanno mógł dopisać również wejście na Fitz Roya – Supercanalettą, Aguillaumet oraz Poincenot drogami angielskimi. W 1985 roku dokonał pierwszego zimowego wejścia na Cerro Torre (partnerzy Paolo Caruso, Maurizio Giarolli i Andrea Sarchi).

Linia „El Arca de los Vientos” (fot. colmar.it)

W 2005 roku Ermanno, Rolando Garibotti i Alessandro Beltrami wytyczyli El Arca de los Vientos biegnącą śladem legendarnej drogi Cesare Maestriego i Toniego Eggera z 1959 roku. Po tym przejściu Salvaterra, dotychczas zdecydowany obrońca Maestriego, stracił wiarę w prawdziwość słów swojego rodaka i uznał, że przejście pionierów jest konfabulacją. Wracając do samego Salvaterry, dwa lata później pokonał trawers Punta Herron – Torre Egger drogami Spigolo del Bimbi i Parete Nord (partnerzy Beltrami, Mirko Masè, and Fabio Salvadei).

Ermanno Salvaterra (fot. arch. Ermanno Salvaterra)

Działalność Ermanno w Patagonii nie ograniczała się do wyczynów wspinaczkowych – w 1994 roku pokonał 400-kilometrowy Lodowiec Kontynentalny. Był również znakomitym narciarzem-skialpinistą. Zjechał między innymi północną ścianą Cima Presanella, drogą Scivolo Nord na Cimie Brenta czy Canalone Neri na Crozzon di Brenta. Ponadto bił rekordy prędkości na nartach i w 1988 roku ustanowił rekord Włoch w tej dyscyplinie, osiągając 211.640 kilometrów na godzinę, który utrzymywał się przez kolejnych pięć lat.

Salvaterra oczywiście wspinał się również poza Dolomitami i Patagonią. Kilka razy odwiedził dolinę Yosemite, był również na Alasce oraz Ziemi Baffina. Dokonania podczas wypraw dokumentował tworząc filmy, których nakręcił aż jedenaście.

Obecnie Ermanno Salvaterra prowadzi działalność społeczną na rzecz środowiska, fotografuje, występuje na festiwalach górskich i konferencjach. Ale przede wszystkim zarządza wraz z rodziną schroniskiem XII Apostołów, a także udziela się jako instruktor narciarstwa oraz przewodnik wysokogórski.

Prezentacja Ermanno Salvaterra – 2 grudnia, godz. 20:25, Główna sala festiwalowa

(oprac. Bogusław Kowalski)