Szwajcarski alpinista słynący z odważnych i bardzo szybkich przejść solowych, specjalista od wspinaczki mikstowej i lodowej, przewodnik górski.

Dani Arnold (fot. arch. Dani Arnold)

Do historii przeszły już rekordowe, solowe wejścia Szwajcara na Eiger, Matterhorn i Grandes Jorasses. Zaczął w 2011 roku od Eigeru, słynną północną ścianę dosłownie przebiegł w czasie 2 godz. i 28 min, bijąc tym samym rekord swojego rodaka Ueli Stecka z 2008 roku o blisko 20 minut. Szybszy od Stecka był też cztery lata później, tym razem na Matterhornie. Drogę braci Schmid na północnej ścianie pokonał w 1 godz. i 46 min – 10 minut szybciej niż Szwajcar. W tym roku znów byliśmy świadkami sprinterskiego popisu Arnolda – 2 godz. i 4 min, tyle czasu potrzebował na wspięcie się północną ścianą Grandes Jorasses.

Dani podczas wspinania w Szkocji (fot. arch. D. Arnold)

Dani Arnold znany jest też z solówek lodowych, a do najlepszych przejść w tej kategorii należy z pewnością pokonanie bez znajomości 300-metrowego lodospadu linią Beta Block Super WI7 w Kanderstegu (2017). Jeśli lód to także ekstremalna droga jego pomysłu Power Shrimps na przewieszonej ścianie Helmcken Falls w Kolumbii Brytyjskiej (2018).

Dani Arnold w Patagonii (fot. arch. D. Arnold)

Szwajcar to także czarodziej mikstu. W 2013 roku z Austriakiem Davidem Lamą poprowadził nową drogę na Alasce. Spektakularna linia, biegnąca środkiem 1,5 km wschodniej ściany Moose’s Tooth (3150 m), to Bird of Prey (6a, M7+, 90°, A2). Trzy lata później jako pierwszy powtórzył zimowy ekstrem na własnej asekuracji – Anubis (XII 12) Dave’a MacLeoda w szkockim masywie Ben Nevis. Ma też zrobiony inny zimowy mikst rodem ze Szkocji, i także należący do MacLeoda, The Hurting (XI 11).